ich habe diese inschrift in einem gedenkstein gefunden und kann es nicht recht deuten:
Fe døyr
Frendar døyr
Sjølv døyr ein det same
Men ettermælet aldri døyr
For den som at viht hev vunne
Fe døyr
Frendar døyr
Sjølv døyr ein det same
Men ettermælet aldri døyr
For den som at viht hev vunne
26.10.14 14:29, Geissler
Ich kann mir auf zwei Wörter in der letzten Zeile keinen Reim machen. "Viht" sieht
merkwürdig aus; liegt hier vielleicht ein Verleser oder Verschreiber vor?
Vieh stirbt
Angehörige sterben
Selbst stirbt man ebenso
Doch der Nachruf/das Gedenken stirbt nie
Für den, der [at viht] gewonnen hat
merkwürdig aus; liegt hier vielleicht ein Verleser oder Verschreiber vor?
Vieh stirbt
Angehörige sterben
Selbst stirbt man ebenso
Doch der Nachruf/das Gedenken stirbt nie
Für den, der [at viht] gewonnen hat
26.10.14 19:22, Staslin
Das ist von Håvamål, ursprünglich altnordisch:
Deyr fé,
deyja frændr,
deyr sjalfr it sama,
en orðstírr
deyr aldregi,
hveim er sér góðan getr.
In der Übersetzung von Ivar Mortensson Egnund:
Døyr fe;
døyr frendar;
døyr sjølv det same.
Men ordet um deg
aldri døyr
vinn du eit gjetord gjævt.
Das "at viht" kann ich nicht verstehen, aber man sollte also etwa "Ruhm" gewonnen
haben, damit der Nachruf nie stirbt.
Deyr fé,
deyja frændr,
deyr sjalfr it sama,
en orðstírr
deyr aldregi,
hveim er sér góðan getr.
In der Übersetzung von Ivar Mortensson Egnund:
Døyr fe;
døyr frendar;
døyr sjølv det same.
Men ordet um deg
aldri døyr
vinn du eit gjetord gjævt.
Das "at viht" kann ich nicht verstehen, aber man sollte also etwa "Ruhm" gewonnen
haben, damit der Nachruf nie stirbt.
26.10.14 21:38
at könnte eit sein.